09/2024 - Nooit gedacht dat ik me op een reis naar Oostenrijk zou verdiepen in de wereld der vissen. Maar ach, je moet iets doen als je door autopech en noodweer in een klein bergdorpje aanstrandt en je huisje toevallig het coolste aquarium van het gehele dorp blijkt te hebben.

Net zoals koraalriffen verbleken door thermische stress, verbleekte deze aquarium ook wel wat tegen zijn grote broer, het museum aquarium van Salzburg. Maar toch mis ik mijn vriend de ambitieuze zeeslak, waar ik lang naar heb zitten staren bij een zalig tasje filterkoffie in de ochtenden. (Zie filmpje op Instagram)

Als een bepaalde interesse in mij wordt aangewakkerd, is er vaak geen stoppen aan mijn leergierigheid. Zo begon ik catfish-blogs te lezen en wou ik in slaap vallen op hotel met een windows 95 aquarium screensaver van 10 uur (geen loop!). Wist je trouwens dat screensavers letterlijk nodig waren om onze schermen te redden van inbrandende kleuren op het fosforscherm? Voor 1990 dan toch.

Weer een verloren geneugte door de verbeterde technologie. Net zoals we allemaal simultaan zijn gestopt de stopcontacten uit te trekken bij een storm. Was dat niet helft van de charme? Verplicht zijn om met volle aandacht zonder elektriciteit samen bang te zijn van de gietende regen en stormwind? Alle lichten uit en gordijnen open en ogen wijd opengesperd.

Maar dus, vissen. Ik zag kleurschema’s waar ik harig kippenvel van kreeg. Beschimmelde vissen met wildgroei van klauwen en ogen. Vissen uit de prehistorie toen praktisch nut nog belangrijker was dan uiterlijk. Dat kan ik niet zeggen over de hotel lavabo met een vlakke bodem waar al het vuil stagneert 10 cm naast de afvoer.

Toch grappig hoe het hotel zichzelf verkoopt als een plaats ‘with soul’ en tegelijk het meest onpersoonlijk steriel kot is waar ze trots zijn op hun volledige ondersteuning zonder menselijk contact. Volledig digitaal met contactvrije technologie dus.

Gelukkig was er snelle wifi en konden we op netflix, stel je voor dat we noodgedwongen de bergen zouden moeten gaan verkennen!

Ik wijk weer af. We keken dus op onze screensaverloze flatscreen naar een vissendocu van prime. Een school fluovissen was aan het paragliden tussen de kreeften en anemonen. Ik vroeg me af welke vis de oudste was. En of ze zo simultaan zwemmen door de aanwezigheid van spiegelneuronen. Tot er eentje een epileptische aanval bleek te krijgen waardoor zijn camouflage niet meer werkte. (Toch niet voor mij) En een andere begon te stofzuigen met zijn neus.

Misschien koop ik zelf ook een aquarium. Met zeeslakken en minikreeften en vissen die ongegeneerd vis zijn. Maar wel een aquarium met technologie. Met filters en lampen en een automatische voedingsbak en een alarm als een vis op zijn rug op de bodem ligt weg te teren. Tenzij het de upside-down catfish is uiteraard.

Het leven is een paradox.